Monumental
Dagboek
De schepper

De schepper van Brasilia heeft zijn eigen monument, het Memorial JK, voorbij het busstation in de richting van de staart van de zwaluw. Het is een afgrijselijk pompeus geval: een afgeknotte piramide, bekleed met wit marmer, en bovenop, op een zuil, staat het beeld van de president en hij wijst naar zijn stad: 'Kijk, heb ik voor gezorgd.' Ik wil niet weten welke architect dit heeft ontworpen. Ik hoop dat het niet van Oskar Niemeyer is. Het is vast en zeker een ontwerp van de president zelf. Alle architecten zijn er misselijk van geworden maar niemand durfde het te zeggen. Binnen is een permanente tentoonstelling met veel foto's van de president en al zijn oorkondes en onderscheidingen. Op de raamloze eerste verdieping met zwarte wanden is een ontvangstruimte met meubels die in de jaren zestig heel modern waren en ook nu nog wel wat hebben. In het midden is een ronde donkere ruimte en daarin staat op een rood tapijt een marmeren sarcofaag. Van Kubitschek? Ligt ie hier? In een meubelparadijs? Het is een spookhuis, een plek om kinderen bang te maken: 'Woehoe, ik ben de geest van Kubitschek, woehoe!' Is de architectuur van het Memorial afzichtelijk, de lokatie is intrigerend: de Eixo loopt van de staart naar de kop over een flauwe heuvel en net voorbij de top ligt het Memorial. Nét voorbij de top. Op de top ligt het Praca do Cruzeiro, het Plein van het Kruis. De top is aan Christus gelaten. Kent Kubitschek zijn plaats? Helemaal niet, hij doet alsof! Zijn standbeeld op die zuil steekt boven Christus' kruis uit! Iemand heeft wraak genomen of de president heeft zichzelf de das omgedaan: zijn beeld op die hoge zuil staat onder een boogvormig afdak; Kubitschek staat in een groot vraagteken: 'Who the hell is Kubitschek?'