Mensen om niet te vergeten
  • Ze is een prinses van het hof van Dahomey; een dame, een grande dame!
  • “Just Married”; Thanjavur, India.
  • Liefde in salvador (Brazilië)
  • Liefde in Lahore (Pakistan)
  • Zij vroeg het: “Make a picture of us!”. Jodhpur, India.
  • Thuis bij Mounalal en Mitala Khebat (Orchha, India).
  • Doesja in Zjireken, Siberië. Ze had wat geld op de bank maar die ging failliet.
    "Politiek en business, plachoje (slecht)" is de samenvatting van haar leven.
  • Frau Klein in Puerto Varras, Chili: "Ach du lieber Gott, sie sprechen Deutsch!"
    Ze is Duitser dan de Duitsers maar nog nooit in Duitsland geweest.
  • Murat woont in het dorp Nokhur. Hij spreekt Turkmeens, ik een beetje Turks en samen een enkel Russisch woord. Taal is nooit een probleem.
  • Khumsan in Luxor: "I clean your shoes for nothing if that makes you happy".
  • Dit is de familie van Khumsan. Ze wonen met z'n tienen in een klein tweekamer woninkje.
  • Dit is Daher Nassar, Palestijnse boer en de zachtaardigste onder de mensen.
  • Indringender kan oogcontact niet zijn. Tijdens een dorpsfestival in de buurt van Sheikhupura, Pakistan.
  • Chris Lockwood van de HorizonsUnlimited Community in Tokyo; mijn beste vriend in Japan.
  • Scott Weinhold is de vertegenwoordiger van HorizonsUnlimited in Ulaan Battaar en de public relations officer van de Amerikaanse ambassade. Hij doet de best denkbare public relations: hij helpt.
  • Phyllis is Amerikaanse met een Amerikaans hart: het is groot en vanzelfsprekend. Tijdens de opstand tegen president Mubarak liet zij mij bijna twee weken in haar huis in Cairo logeren.
  • Dave haalde me op van het vliegveld, trakteerde op een reuzenlap vlees en liet me twee weken in zijn huis logeren. Waarom? Hij is een Australiër …
  • Kupuma Safiyo, korporaal van de Nigeriaanse federale politie.
    Hij gaat graag met blanken om “want die zijn minder complex”.
  • De douanier van de Congolese grenspost in het dorp Lekety, bij de grens met Gabon.
  • En dit is het douanekantoor.
  • Hij overdenkt de woorden vanGod.
  • Een koptische monnik. Monnik worden is in Ethiopië geen buitenissige beroepskeuze.
  • Pater Joop Visser is een revolutionair: “Ik heb nog met Jerry Rawlings opgetrokken!”
  • Pater Gijsen van Broeder Zon in Belo Horizonte: "Je leeft niet voor jezelf maar voor de ander.
    Niet om in de hemel te komen maar uit liefde".
  • Dit is een kind van Broeder Zon.
  • Zou de Amerikaanse president ook om hem geven? Mali, omgeving Segou.
  • Dit zijn Osman en John. John is de intellectueel en Osman is de prater. “Wij denken dat jij ons een geschenk gaat geven.” Mole National Park, Ghana.
  • Holi festival; Mysore, India
  • Moeder en kind, Malawi.
  • Dit is José-Willy op de boot van Belem naar Manaus. Als alle kinderen vindt hij het geweldig zichzelf te zien in de display van mijn camera.
  • Wat is dat voor ding? Wat gaat er gebeuren? In het dorp Lekety, Congo.
  • Een ogenblik later: a star is born!
  • Herdersjongen, Soedan.
  • Een herder uit de Sahel. Zijn foto is een geschenk zonder woorden. (Omgeving Maiduguru, Nigeria)
  • De herder dirigeert het hoofd van zijn kameel voor de foto. Ook een geschenk zonder woorden.
  • “Hebt u water voor ons?” Ze drinken uit dezelfde poel als het vee (op weg naar Timboektoe).
  • Twee Iraans-Koerdische jongens: "waauw, wat een grote motor!" Voor hen kom ik van een andere planeet.
  • Toeareg Ibrahim heeft zichzelf tot mijn gids verklaard (Mali, Timboektoe).
  • Dit is Abdullah. Hij woont met zijn vrouw en vier kinderen in een lemen huisje met een deuropening maar zonder deur en zonder ramen in het brandende zand aan de rand van Timboektoe.
  • Ze wonen in een klein huisje in het township Umasizakhe bij Graaff Reinet. Hun leven is verwoest door de Apartheid maar ze zijn overeind gebleven.
  • In het midden zit Charles, een Liberiaanse vluchteling in Brazzaville. Hij heeft zijn hele familie verloren behalve één zus: “Ik weet dat ze leeft want ik droom af en toe van haar”. Daarom wil hij naar huis.
  • Innocent is een Tutsi uit Burundi. Hij woont met zijn jongere zus in een vluchtelingenkamp bij Kigoma.
    Zijn ouders zijn dood want “ons huis werd opgeblazen”.

Mensen die opstaan en doorgaan en zich niet laten opslokken door het verleden. Mensen die op de rand van het bestaan leven, niets hebben behalve hun zelfbewustzijn en trots en daar gul mee zijn. Mensen die mens zijn samen met andere mensen. Mensen met hoop en verwachting voor de toekomst en die toekomst maken, ieder op zijn eigen manier. Mensen om niet te vergeten!