De citadel van Bam

Dagboek
De aardbeving

Bam, dat was wat! Anderhalf decennium geleden. Het was een must see vanwege de oude stad en de citadel. Het grootste uit leem opgetrokken bouwwerk ter wereld. De toeristen kwamen ervoor en Bam leefde daarvan en van de dadeloogst. En toen kwam de aardbeving. Meneer Akhbar van Akhbar Tourist Guesthouse: "Het gebeurde aan het einde van de nacht toen iedereen sliep. De beving duurde twaalf seconden maar in de eerste twee seconden was alles weg: de citadel, de oude binnenstad en de nieuwe stad. Ik verloor zesenveertig familieleden en drie van mijn gasten. En het was winter en bitterkoud." In die paar seconden kwamen vijfenveertigduizend mensen om. Ik was een dag in Bam. De aanblik van de citadel is schokkend; "Van het grootste lemen bouwwerk ter wereld naar de grootste modderhoop ter wereld" grapt meneer Akhbar. Bam krabbelt langzaam op. Een deel van de muren van de citadel is hersteld en andere delen staan in de steigers. De bazaar is opnieuw gebouwd, in bescheiden eigentijdse stijl en ook de nieuwe stad is grotendeels hersteld maar er zijn nog veel open gaten. Aan de uitvalsweg staat een spiksplinternieuw stadion; vast en zeker het geschenk van een overheid die het in die bitterkoude dagen liet afweten. Bam is nu een gewone provincieplaats in een uithoek van Iran maar wel een met een gigantische ruïne en dadelpalmen tot in de binnenstad. Langs de hoofdstraat zitten autowerkplaatsen maar ook een paar traditionele bakkerijen met lemen bijenkorfvormige ovens waar het deeg tegen de binnenwand wordt geplakt. Ach, Bam is best aardig en je kunt er gemakkelijk een dag doorbrengen.