Langs de Zijderoute - Khiva
Dagboek
Khiva moet

Ik was drie dagen in Khiva want Khiva moet. De oude binnenstad is vrijwel volledig intact. Muren met stadspoorten naar alle windrichtingen en daarbinnen moskeeën, medressa's en mausolea. Alles is uitstekend gerestaureerd en onderhouden. Er ligt geen vuilnis, geen sigarettenpeuk, geen snipper papier op straat. Het lijkt wel een museum en dat is het: Khiva staat op de Unescolijst van werelderfgoederen. In alle medressa's is ook een museum ondergebracht: het muziekinstrumentenmuseum, het muntenmuseum, het ambachtsmuseum, het historisch museum. Merkwaardigerwijs is er geen museum gewijd aan de medressa's zelf. 's Morgens tegen tienen komen de eerste toeristen – een enkele groep want het toeristenseizoen is alweer voorbij – en na drieën ligt alles er weer verlaten bij op wat spelende kinderen en de uitbaatsters van de souvenirwinkeltjes na, alsof de bewoners van de binnenstad het dringende verzoek hebben gekregen binnen te blijven om het beeld van het sprookje niet te verstoren. Behalve de oude binnenstad is er ook Nieuw Khiva, Russisch Khiva. Er is daar een reuzenrad dat 's avonds loom ronddraait zonder klanten en er tegenover is een park met een biertuin.