Met de Nelio Correa over de Amazone
  • Ik reis met de Nelio Correa, bijgenaamd "de slak van de Amazone".
    De tocht van Belem naar Manaus duurt zes dagen.
  • Stukgoed wordt met de hand geladen.
  • Bevel van de kapitein: mijn motor mag niet aan dek blijven maar moet in het ruim.
  • Hangmatten voor de dekpassagiers.
  • Zes dagen als haringen in een ton. Maar het schip blijft schoon en niemand maakt ruzie.
  • Varen op de Amazone.
  • Zo breed!
  • Maar ook zo smal.
  • De oever van de Amazone. Het schip vaart dicht langs de oever waar de stroming het geringst is.
  • Dagwerk: staren naar het traag voorbijschuivende bos. De baby slaapt in zijn hangmatje.
  • Dit is José-Willy. Hij reist met zijn moeder naar Itacoatiara.
  • Duwvaart van en naar Manaus. Manaus, midden in de jungle, is een belangrijk industrieel centrum.
  • Deze kleine rivierboot bedient de dorpen.
  • Moeder en zoon in een notendopje op de rivier.
  • Dit jongetje vist plastic zakjes met koekjes en snoepjes op die de passagiers in het water gooien.
    Het is een lolletje.
  • Sommigen enteren het schip om spullen aan boord te verkopen. Het mag van de kapitein, op eigen risico.
    Soms slaat een prauw om in de hekgolven.
  • Huisjes op de oever.
  • Geen buren.
  • Met een schotelantenne. Je leeft midden in de jungle en de wereld komt naar je toe.
  • Een missiepost.
  • De regentijd is voorbii maar het water staat nog hoog.
  • Het water dringt ver het bos in.
  • Boom op de oever.
  • Huizen staan op palen.
  • Links is de wc.
  • Rivierboten op de rede van Santarém.
  • Dit is het dorp Juruti.
  • Aan de kade van Juruti.
  • Tweemaal per week komt de rivierboot. Het is de enige verbinding met de buitenwereld.
  • Het dorp Itacoatiara. Ik heb tijd genoeg om de naam te leren uitspreken.
  • Manaus in zicht, in de vroege ochtend na zes dagen varen.